Kącik poezji

W dzisiejszym odcinku prezentujemy wierszyk napisany wspólnymi siłami przez panią Joasię i pana Leszka. Widać w niem pewne niedociągnięcia, jednakowoż można to początkującym poetom wybaczyć. 

Wierszyk okraszony jest mało ambitnym zdjęciem, któro nie ma nic wspólnego z treścią poetycznych wynurzeń.

Pan Demotywator 

Któż to gdy oko otworzy, 

Szuka co rusz sprytnej wymówki, 

Chwyta co tylko pomoże, 

By skończyć te skalne wędrówki. 

Nawet jak już się oszpei 

I buty z niechęcią ubiera, 

Biadoli o swej beznadziei, 

A gdy już się wspina też gdera. 

Więc strzeż się wspinaczu młody 

Wszelakich z Maćkiem wypadów, 

Bo takie skalne przygody 

Są tylko dla starych dziadów.

Zako za sceną ...

... czyli garść ujęć z Zako Boulder Power z minimalną ilością pornografii wspinaczkowej.

Od wielu lat pucharowe zawody w Zakopanem cieszą renomą imprezy, na której warto być. Mimo tego jakoś się nie składało, żebym mógł się przekonać o tym organoleptycznie. W końcu nadarzyła się okazja i grzechem byłoby nie pojechać.

Pogoda w stolicy polskiego deszczu zapowiadała się standardowo, czyli niepewnie, więc obmacywanie kolorowych guzików przykręconych do paździerza wydawało się znośną alternatywą dla tatrzańskiego granitu bądź wapienia. Całe szczęście w sobotę udało się odwiedzić suchy Jaroniec i zakosztować wspinania po naturalnych (choć nie do końca) chwytach. 

Niedziela to już wypoczynek początkowo w upalnym słońcu, później w strugach deszczu, pod sceną na której rozgrywały się pucharowe zmagania. Nim zmorzył mnie sen udało zajrzeć mi się za kulisy z aparatem i uwiecznić trochę prac porządkowych, chwil skupienia przed startem, czy poszukiwań skrawka cienia.

Za ostatnie zdjęcie dziękuję serdecznie Stefanowi.